Saan kaya ang Dapitan? Katatapos lamang naming pag-aralan ang buhay ng ating Pambansang bayaning si Doktor Jose Rizal. Palaisipan sa akin habang ako'y pauwi ng bahay namin sa Barangay Agta-isang barangay sa Polillo,Quezon. Nakakalungkot sigurong mawalay ka sa iyong mga mahal sa buhay pero tiniis niya ito dahil sa pagmamahal niya sa ating Inang Bayan.Sa edad na walong taong gulang pa lamang ay naisulat na niya ang isang tulangmay pamagat na," Sa aking mga kababata". Tumutukoy ang tulang ito sa pagmamahal sa bayan,Kahit bata pa lamang siya ay kinakitaan na siya ng pagiging makabayan.Mapalad si Rizal dahil malaki ang impluwensiya sa kanya ng kanyang mga magulang lalo na ang kanyang ina na siTeodora. Kaibang-kaiba si Doktor Jose Rizal sa mga kabataan ngayon na maliit pa lamang ay nakasanayan na ang pagsisinungaling.Di naman natin masisisi dahil sa halip na magpakita ng mabuting halimbawa ay ang kabaligtaran ang pinakikita ng mga matatanda sa mga anak nila.May kasabihan nga:"ang ginagawa ng matanda sa paningin ng bata maski mali ay nagiging tama.". Alam ni Rizal ang buong Bibliya at nabasa niya ang sinabi ni Hesus sa Ebanghelyo ni San Juan:" Wag kayong matatakot magsalita ng katotohanan dahil ang katotohanan ang magpapalaya sa inyo(Juan 8:32)." Walang takot na ibinunyag ni Rizal ang makahayop at mapang abusong pamamalakad ng mga Kastila maging ang mga Prayle.
Narating ko na ang Lungsod ng Dapitan.Ito pala ay isang ikalawang lungsod sa lalawigan ng Zamboanga Del Norte.Pinagmamalaki ng mga taga roon ang lugar na ito dahil dito pinatapon ng mga kastila ang Pambansang bayaning si Doktor Jose Rizal . Habang nandito siya ay nagpatayo siya ng isang paaralang pambata at isang pagamutan,Bukod dito, nagsagawa rin siya ng isang pambayang sistema ng padaloy-tubig.
Habang pinagninilayan ko ang lugar at ang mga mabubuting ginawa niya ay nasambit ko sa aking sarili,"Nawa'y matularan ka namin,Jose."
No comments:
Post a Comment